Emisja niezorganizowana – orzeczenia NSA

    Wyrok NSA z dnia 29 kwietnia 2015 r. (II OSK 2326/13) – w przedmiocie sporządzenia harmonogramu prac związanych z ograniczeniem emisji niezorganizowanej pyłów węglowych do powietrza – oddalający skargę kasacyjną [...] Sp. z o.o. w Bydgoszczy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 23 kwietnia 2013 r. sygn. akt II SA/Bd 107/13 w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. w Bydgoszczy na zarządzenie pokontrolne Kujawsko-Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy z dnia [...] października 2012 r. nr [...].

    „Zaskarżonym wyrokiem z 23 kwietnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę M. Spółka z o.o. w B. na zarządzenie pokontrolne Kujawsko-Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy z [...] października 2012 r. w przedmiocie sporządzenia harmonogramu prac związanych z ograniczeniem emisji niezorganizowanej pyłów węglowych do powietrza.

    Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

    Inspektorzy Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Bydgoszczy (WIOŚ) w dniach od 10 września 2012 r. do 26 września 2012 r. przeprowadzili kontrolę w M. Sp. z o.o. z siedzibą w B. na terenie składu węgla zlokalizowanego przy ul. B. [...]w B.. W wyniku przeprowadzonej kontroli, zarządzeniem pokontrolnym z [...] października 2012 r. Kujawsko - Pomorski Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w Bydgoszczy, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2007 r. Nr 44, poz. 287 z późn. zm., dalej jako: ustawa), zarządził sporządzić i przedstawić szczegółowy harmonogram prac związanych z ograniczeniem emisji niezorganizowanej pyłów węglowych do powietrza atmosferycznego w terminie do dnia 30 listopada 2012 r.”

    „Pismem z dnia 9 listopada 2012 r. skarżąca Spółka wezwała organ do usunięcia naruszenia prawa poprzez uchylenie zarządzenia pokontrolnego. Po otrzymaniu odpowiedzi Kujawsko-Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy na pismo z 9 listopada 2012 r., Spółka wniosła skargę na zarządzenie pokontrolne, zarzucając, że zostało ono wydane w wyniku błędnego ustalenia stanu faktycznego.”

    „W ocenie Sądu I instancji, w świetle powyższych ustaleń uzasadnione było wydanie na podstawie art. 12 ustawy zarządzenia pokontrolnego zobowiązującego skarżącą Spółkę do sporządzenia harmonogramu prac związanych z ograniczeniem emisji niezorganizowanej pyłów węglowych do powietrza atmosferycznego. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy, do zadań Inspekcji Ochrony Środowiska należy między innymi kontrola podmiotów korzystających ze środowiska w rozumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r., Nr 25, poz. 150, z późn. zm., dalej jako: P.o.ś.) w zakresie przestrzegania przepisów o ochronie środowiska. Skarżąca Spółka powinna przestrzegać zasad ochrony środowiska, gdyż każdy kto podejmuje działalność mogącą negatywnie oddziaływać na środowisko, jest obowiązany do zapobiegania temu oddziaływaniu (art. 6 ust. 1 P.o.ś.), zaś kto podejmuje działalność, której negatywne oddziaływanie na środowisko nie jest jeszcze w pełni rozpoznane, jest obowiązany, kierując się przezornością, podjąć wszelkie możliwe środki zapobiegawcze (art. 6 ust. 2 P.o.ś.).”

    „W skardze kasacyjnej od wyroku z 23 kwietnia 2013 r. M. Spółka z o.o. wniosła o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Zaskarżonemu zarządzeniu strona zarzuciła naruszenie art. 12 ust. 1 ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz art. 6 P.o.ś. poprzez ich błędne zastosowanie.”

    „Zarzut niewłaściwego zastosowania art. 6 P.o.ś. skarżąca uzasadniła brakiem ustalenia, na czym polega negatywny wpływ działalności skarżącej na środowisko.

    Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

    Skarga kasacyjna nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.”

    „Wydanie zarządzenia pokontrolnego na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy zawierającego zalecenia dla podmiotu kontrolującego stanowi konsekwencję stwierdzonych w trakcie kontroli nieprawidłowości. W piśmiennictwie wskazuje się przy tym, że zarządzenie pokontrolne może dotyczyć jedynie przestrzegania szeroko rozumianych przepisów i decyzji o ochronie środowiska, których zakres przedmiotowy wyznaczony jest przez zadania kontrole Inspekcji Ochrony Środowiska określone w art. 2 ust. 1 ustawy (T. Czech, Zarządzenie pokontrolne organów Inspekcji Ochrony Środowiska, ZNSA 2001/3). Na gruncie rozpoznawanej sprawy wydanie zarządzenia pokontrolnego wiązało się ze stwierdzeniem naruszenia obowiązków wynikających z art. 146 ust. 1 u.p.o.ś., jak i art. 6 tejże ustawy, którego zarzut naruszenia podnosi skarżący. Zarzut ten również nie zasługuje na uwzględnienie.

    W świetle art. 6 ust. 1 p.o.ś., kto podejmuje działalność mogącą negatywnie oddziaływać na środowisko, jest obowiązany do zapobiegania temu oddziaływaniu. Zarzuty skarżącego dotyczące niewłaściwego zastosowania art. 6 P.o.ś w sytuacji, gdy organ nie ustalił, na czym ma polegać negatywny wpływ działalności skarżącego na środowisko, zaś w obowiązującym systemie prawnym, w dacie wydania zarządzenia pokontrolnego, nie istniały normy dotyczące ograniczenia wielkości emisji niezorganizowanej, należy jednakże ocenić przez pryzmat wyrażonej w art. 6 ust. 2 P.o.ś. zasady przezorności.

    Przewiduje ona, iż każdy, kto planuje, wyraża zgodę lub podejmuje działalność, której negatywne oddziaływanie na środowisko nie jest w pełni rozpoznane, kierując się przezornością, podjął wszelkie możliwe środki zapobiegawcze. Przyjęcie tej zasady zmierzało do przeciwdziałania zanieczyszczeniom środowiska. Obowiązek nałożony na mocy ww. przepisu ma charakter powszechny i dotyczy każdego, kto podejmuje działania mogące nawet potencjalnie wpłynąć negatywnie na środowisko.

    Przeciwdziałanie zanieczyszczeniom niewątpliwie obejmuje działanie polegające na niedopuszczeniu do powstania zjawiska uważanego za niepożądane, takim zaś zjawiskiem niekorzystnym dla środowiska jest emisja pyłów węglowych. Przeciwdziałanie zanieczyszczeniom dotyczy wprowadzania m.in. pyłów do powietrza, jednakże traktowanych jako kwalifikowane emisje do środowiska. Zgodnie bowiem z art. 3 pkt 49 P.o.ś., przez zanieczyszczenie rozumie się emisję, która może być szkodliwa dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska, może powodować szkodę w dobrach materialnych, może pogarszać walory estetyczne środowiska lub może kolidować z innymi, uzasadnionymi sposobami korzystania ze środowiska. Wskazuje się, że w sytuacji, gdy określone skutki oddziaływania na środowisko nie są objęte standardem jakości, ochrona przez zanieczyszczeniami to ochrona przed opisowo wskazanymi w definicji zanieczyszczenia skutkami emisji, związanymi z powodowaniem określonych negatywnych konsekwencji (szkód) dla środowiska lub człowieka (M. Górski, Ochrona jakości powietrza i prawo emisyjne [w:] Prawo ochrony środowiska, pod red. M. Górskiego, Warszawa 2009, s. 212). W tych warunkach, podzielając stanowisko Sądu I instancji co do istnienia podstaw faktycznych i prawnych do wydania zarządzenia pokontrolnego z [...] października 2012 r., nakładającego na skarżącego obowiązek informacyjny w zakresie prac związanych z ograniczaniem emisji niezorganizowanej pyłów węglowych do powietrza atmosferycznego, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził brak podstaw do uwzględnienia skargi kasacyjnej."

    Całość orzeczenia NSA dostępna jest na stronie internetowej: orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/2E06CB0201

    Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 23 kwietnia 2013 r. (II SA/Bd 107/13) – w przedmiocie sporządzenia harmonogramu prac związanych z ograniczeniem emisji niezorganizowanej pyłów węglowych do powietrza – oddalający skargę kasacyjną [...] Spółka z o.o. w B. na zarządzenie pokontrolne [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w [...] z dnia [...] r., nr [...] – w uzasadnieniu orzeczenia wsa wskazał między innymi:

    „Inspektorzy Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w B. (WIOŚ) w dniach od [...] do [...] przeprowadzili kontrolę w skarżącej Sp. M. z o.o., z siedzibą w B., na terenie składu węgla zlokalizowanego przy ul. [...] w B.”

    „W wyniku przeprowadzonej kontroli organ ustalił, iż ww. skład węgla jest źródłem emisji niezorganizowanej pyłów, wykraczającej poza teren prowadzonej działalności oraz że emisja niezorganizowana pyłów węglowych powoduje uciążliwość w postaci nadmiernego zapylenia okolicznych terenów. Powyższe stwierdzenie sformułowane zostało w oparciu o wyniki oględzin wykonanych w toku kontroli, których ustalenia zostały poparte dokumentacją fotograficzną. Kontrolujący zaobserwowali, że pył węglowy unosił się ponad eksploatowanymi na terenie przedmiotowego składu urządzeniami krusząco-sortującymi wraz z współpracującymi z nimi taśmociągami, ponadto emisję niezorganizowaną pyłów powodowały ładowarki i inne pojazdy poruszające się po terenie placu magazynowego składu węgla, którego powierzchnia pokryta była znaczną warstwą pyłów i miałów węglowych.”

    „Zarządzeniem pokontrolnym z dnia [...] nr [...] K. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w B. zarządził skarżącej sporządzić i przedstawić szczegółowy harmonogram prac związanych z ograniczeniem emisji niezorganizowanej pyłów węglowych do powietrza atmosferycznego w terminie do dnia [...].”

    „Pismem z dnia [...] skarżąca Spółka wezwała organ do usunięcia naruszenia prawa poprzez uchylenie zarządzenia pokontrolnego zarzucając jego niewłaściwe doręczenie oraz wydanie go bez przeprowadzenia odpowiedniego postępowania dowodowego. Skarżąca podniosła, że skład węgla graniczy m.in. z firmami P. oraz K. W jej ocenie obie te firmy są źródłem emisji pyłów, które wykraczają poza teren prowadzonej przez nie działalności i powodują zapylenie okolicznych terenów graniczących z terenem składu. Ponadto skarżąca stwierdziła, że wydane zarządzenie zawiera uchybienia merytoryczne, które uniemożliwiły jego wykonanie.”

    „Pismem z dnia [...] K. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w B. udzielając odpowiedzi na ww. pismo skarżącej podał, że zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska na podstawie ustaleń kontroli wojewódzki inspektor ochrony środowiska może wydać zarządzenie pokontrolne do kierownika kontrolowanej jednostki organizacyjnej lub osoby fizycznej. Postępowanie kontrolne nie jest sprawą administracyjną w rozumieniu art. 1 ust. 1 kpa, w związku z tym nie znajdują w nim zastosowania rozwiązania wymienione w art. 32 kpa. Ponownie wyjaśnił, że ustalenie, że przedmiotowy skład węgla stanowi źródło emisji niezorganizowanej pyłów zostało sformułowane w oparciu o wyniki oględzin wykonanych w toku kontroli, których ustalenia zostały poparte dokumentacja fotograficzną.”

    „W skardze do tutejszego Sądu skarżąca Spółka wniosła o uchylenie zarządzenia pokontrolnego, zarzucając, że jest ono wydane w wyniku błędnego ustalenia stanu faktycznego.”

    „Podobnie jak w piśmie z dnia [...]. Skarżąca podniosła, że skład węgla graniczy m.in. z firmami P. oraz K. W jej ocenie oba te podmioty są źródłem emisji pyłów, które wykraczają poza teren prowadzonej przez nie działalności i powodują zapylenie okolicznych terenów graniczących z terenem składu. W uznaniu skarżącej zwłaszcza K., która na sąsiedniej działce składuje znaczne ilości węgla, jest źródłem emisji pyłów węglowych. Zdaniem skarżącej nie jest możliwe faktyczne wykonanie zarządzenia, gdyż brak w nim określenia normy emisji niezorganizowanej pyłów dla nieruchomości. Skarżąca nie wie jakie standardy ma osiągnąć w sytuacji, gdy prowadzona przez nią działalność jest zgodna z prawem.”

    „W odpowiedzi na skargę K. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w B. wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasową argumentację.”

    „Odnosząc się do zawartych w skardze zarzutów dotyczących sąsiedztwa firm P. oraz K., organ nie kwestionował, iż w przedmiotowym rejonie zlokalizowane są inne podmioty, których działalność również może stanowić źródło emisji pyłów do powietrza. Jednakże wydając przedmiotowe zrządzenie jako jego podstawę przyjął ustalenia dokonane w toku kontroli składu węgla Sp. M. z o.o., w tym przede wszystkim oględziny urządzeń, dróg i placów zlokalizowanych na jego terenie.”

    „Ponadto wskazał, że do Inspektoratu w trakcie wielolecia nie wpłynęły od użytkowników okolicznych posesji żadne sygnały dotyczące uciążliwości w postaci zapylenia powodowanego działalnością innych podmiotów, natomiast w licznych zgłoszeniach interwencyjnych kierowanych do Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w B. skład węgla prowadzony przez skarżącą Spółkę wskazywany jest jako jedyny sprawca zanieczyszczenia pyłami węglowymi okolicznych terenów. Żaden z wniosków o interwencję nie zawierał informacji o zanieczyszczeniach emitowanych przez P. czy K..”

    „Organ podkreślił, iż w obecnie obowiązującym systemie prawnym nie zostały określone normy dotyczące ograniczenia wielkości emisji niezorganizowanej. Fakt ten nie wyklucza jednak, iż emisja taka może występować lub występuje oraz że może ona stanowić niepożądany skutek wykonywania działalności gospodarczej.”

    „Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

    Wstępnie Sąd zauważa, iż zgodnie z art. 184 Konstytucji RP w związku z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) kontrola sądowa zaskarżonych decyzji, postanowień bądź innych aktów wymienionych w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., sprawowana jest w oparciu o kryterium zgodności z prawem. W związku z tym, aby wyeliminować z obrotu prawnego akt wydany przez organ administracyjny konieczne jest stwierdzenie, że doszło w nim do naruszenia bądź przepisu prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, bądź przepisu postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie, albo też przepisu prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a-c p.p.s.a.) lub stwierdzenia nieważności (art. 145 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).”

    „Skarga nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż zaskarżone rozstrzygnięcie nie narusza prawa w sposób powyżej wskazany.

    Przedmiotem kontroli Sądu jest zarządzenie pokontrolne wydane w oparciu o przepis art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2007 r., Nr 44, poz. 287 ze zm.), dalej powoływanej jako: ustawa. Sąd orzekający podziela stanowisko ugruntowane w orzecznictwie sądów administracyjnych co do tego, że zarządzenie takie nie jest decyzją administracyjną, lecz jest aktem o jakim mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. i może być zaskarżone do sądu administracyjnego po wyczerpaniu procedury wezwania do usunięcia naruszenia prawa określonej w art. 52 § 3 tej ustawy i w terminie określonym w art. 53 § 2 ustawy. Warunki te zostały w sprawie spełnione, wobec czego skarga podlegała rozpoznaniu (vide: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4.07.2008r., II OSK 972/08, lex nr 506005).”

    „Z przedłożonych sądowi akt administracyjnych wynika, że w dniu [...] inspektorzy WIOS przeprowadzili na terenie należącym do Sp. M. z o.o. - skarżącej, w B., przy ul. [...] kontrolę problemową interwencyjną pozaplanową. Celem kontroli było ustalenie przestrzegania wymogów ochrony środowiska w związku ze zgłoszeniami interwencyjnymi dotyczącymi zapylenia i nadmiernego hałasu powodowanymi działalnością na tym terenie składu węgla. W wyniku kontroli, w zakresie emisji pyłów ustalono, że na terenie składnicy prowadzi się działalność polegającą na rozładunku węgla z wagonów kolejowych, sortowanie/kruszenie węgla na frakcje, składowanie węgla na pryzmach i załadunek węgla na pojazdy ciężarowe/dostawcze. Według informacji dyrektora ds. finansów i logistyki R. R., praca na terenie składu obywa się w godzinach od 8.00 do 18.00, sporadycznie do 22.00. Stwierdzono, że skład węgla jest źródłem emisji niezorganizowanej pyłów węglowych do powietrz atmosferycznego, która występuje podczas przeładunku, kruszenia, sortowania i transportu węgla oraz przy przemieszczaniu się i pracy pojazdów i maszyn po terenie placu magazynowego składu węgla – powierzchnia placu magazynowego pokryta jest warstwą miału i pyłu węglowego oraz, że pryzmy, na których magazynowany jest węgiel i powierzchnia placu pokryta miałem i pyłem węglowym są źródłem wtórnej emisji niezorganizowanej pyłów węglowych. Na podstawie oględzin terenu poza obrębem prowadzonej przez skarżącą działalności ustalono występowanie na ogrodzeniu z siatki stalowej, śladów silnego wyraźnego zanieczyszczenia pyłami węglowymi. Także roślinność oraz gleba na terenie leśnym zlokalizowanym w bezpośrednim sąsiedztwie składnicy węgla pokryte były warstwą pyłów węglowych. Droga dojazdowa do badanego terenu oraz teren firmy H. sp. z o.o. (parapety, okna, podłogi, posadzki) graniczący z drogą od strony badanego terenu także nosiły ślady zanieczyszczenia i zalegania pyłów węglowych. Powyższe doprowadziło kontrolujących do wniosku, że skład węgla należący do skarżącej spółki i przez nią eksploatowany jest źródłem emisji niezorganizowanej pyłów węglowych do powietrza atmosferycznego, wykraczającej poza teren prowadzonej działalności i powoduje uciążliwość w postaci nadmiernego zapylenia okolicznych terenów i graniczących z terenem przedmiotowego składu (vide: k 40 – 42 i 45 akt administracyjnych). Wnioski te potwierdzone zostały ustaleniami poczynionymi w trakcie oględzin instalacji składnicy węgla przeprowadzonych także w dniu [...] (vide: k 68 – 69 akt) Ustalono mianowicie, że na terenie składnicy eksploatowane są: trzy maszyny sortująco-kruszące, pięć ładowarek, pięć taśmociągów i jedna koparka. Powierzchnia placu pokryta jest warstwą zmielonych pyłów węglowych oraz miału węglowego. Urządzenia do sortowania, kruszenia oraz taśmociągi nie są wyposażone w zraszacze, ani w inne systemy ograniczające pylenie. Podczas eksploatacji maszyn w czasie oględzin pracowały dwie ładowarki i jeden sortownik - kruszarka i występowała emisja pyłów o umiarkowanym natężeniu. Pojazdy poruszające się po powierzchni placu także powodowały emisję pyłów o umiarkowanym natężeniu. Wyniki oględzin zostały potwierdzone dokumentacją fotograficzną (vide: k 70 – 74 akt). Powyższe ustalenia nie budzą wątpliwości i zdaniem sądu uzasadniają wydanie zarządzenia pokontrolnego zobowiązującego skarżącą spółkę do sporządzenia harmonogramu prac związanych z ograniczeniem emisji niezorganizowanej pyłów węglowych do powietrza atmosferycznego. Podstawą materialno-prawną tego zarządzenia jest, jak to już wyżej wskazano, art. 12 ustawy (cyt. na wstępie). Zgodnie z tym przepisem wojewódzki inspektor ochrony środowiska na podstawie ustaleń kontroli może wydać zarządzenie pokontrolne do kierownika kontrolowanej jednostki organizacyjnej lub osoby fizycznej ( ust. 1 pkt 1 art. 12), a osoby te, w terminie wyznaczonym w zarządzeniu pokontrolnym, mają obowiązek poinformowania wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o zakresie podjętych i zrealizowanych działań służących wyeliminowaniu wskazanych naruszeń (ust. 2 art. 12). W tym miejscu warto wskazać, że w dniu [...] wpłynęło do WIOŚ pismo Prezesa Zarządu skarżącej spółki zawierające szczegółowy harmonogram prac związanych z ograniczeniem emisji niezorganizowanej pyłów węglowych do powietrza atmosferycznego. Przewidziano w nim, że do końca [...]:

    - stworzony zostanie plan dostaw węgla w sposób ograniczający emisję poprzez zmianę częstotliwości,

    - prowadzenie rozładunku i załadunku węgla szczególnie w porze dziennej, z ograniczeniem rozładunku i załadunku w porze nocnej,

    - ograniczenie rozładunku węgla w przypadku niskiej wilgotności powietrza (vide: k- 21 akt sądowych).”

    „Z pisma WIOŚ z dnia [...] wynika, że spółka przedstawiając ten harmonogram wypełniła nałożony na nią zaskarżonym zarządzeniem obowiązek (vide: k- 20 akt sądowych).

    Mając powyższe na uwadze należy ponadto wskazać, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy, do zadań Inspekcji Ochrony Środowiska należy między innymi kontrola podmiotów korzystających ze środowiska w rozumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r., Nr 25, poz. 150, z późn. zm., zwanej dalej w skrócie) w zakresie przestrzegania przepisów o ochronie środowiska. W związku z tym należy, tak jak WIOŚ zwrócić uwagę na przepis art. 6 Prawa ochrony środowiska zawierający zasady ogólne ochrony środowiska, których to zasad skarżąca spółka korzystając ze środowiska powinna przestrzegać. Zgodnie z tym przepisem kto podejmuje działalność mogącą negatywnie oddziaływać na środowisko, jest obowiązany do zapobiegania temu oddziaływaniu (ust. 1). Kto zaś podejmuje działalność, której negatywne oddziaływanie na środowisko nie jest jeszcze w pełni rozpoznane, jest obowiązany, kierując się przezornością, podjąć wszelkie możliwe środki zapobiegawcze (ust. 2). Zaskarżone zarządzenie, w ocenie sądu znajduje umocowanie w powyżej przytoczonych przepisach prawa. Ponadto, jak to wyżej przedstawiono oparte jest na nie budzących wątpliwości ustaleniach kontrolnych. Podkreślić należy, że ustaleń tych skarżąca spółka skutecznie nie podważyła. Jest bowiem bezsporne w niniejszej sprawie, na co zwrócili uwagę kontrolujący, że w sąsiedztwie skarżącej mieszczą się firmy P. i K., których działalność może także być źródłem emisji pyłów wykraczających poza teren prowadzonej przez nie działalności. Nie oznacza to jednak, że działalność skarżącej nie powoduje emisji pyłów w zakresie ustalonym podczas kontroli, wiążącym się z koniecznością podjęcia próby jej zmniejszenia w celu ochrony środowiska. Ustalenie przez kontrolujących inspektorów WIOŚ innych niż działalność skarżącej spółki źródeł emisji pyłów w tym rejonie może skutkować koniecznością nałożenia także na inne podmioty obowiązków tak, jak na skarżącą spółkę, ale nie daje podstaw do odstąpienia od wydania zarządzenia pokontrolnego w stosunku do skarżącej. Podnieść należy, że skarżąca stwierdzając w uzasadnieniu skargi cyt.: " ... zanieczyszczenie okolicznych terenów pyłem węglowym może mieć źródło nie tylko w działalności skarżącej lecz także na terenie innych podmiotów zlokalizowanych w sąsiedztwie..." potwierdziła, że jej działalność jest źródłem emisji pyłów, ale prawdopodobnie nie jedynym.”

    „Mając na uwadze powyższe, uznając, że zaskarżone zarządzenie, wbrew zarzutom skargi nie zostało wydane arbitralnie i że było możliwe jego wykonanie, co potwierdziła sama skarżąca wykonując je pismem z dnia [...], oraz, że przede wszystkim odpowiada prawu orzeczono o oddaleniu skargi na podstawie art. 151 p.p.s.a.”

    Całość orzeczenia wsa dostępna jest na stronie internetowej: orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/A70FBE303E

    Aktualności
    • 27
      marzec
      2 kwietnia br. wchodzi z życie rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 8 marca 2024 r. w sprawie weryfikacji dotrzymywania wielkości dopuszczalnej emisji z uwzględnieniem niepewności pomiarowej (Dz.U. poz. 400). Rozporządzenie uzupełnia i rozbudowuje dotychczasowy system oceny wyników pomiarów poprzez odejmowanie niepewności pomiarowych, oparty na zapisach art. 204a ustawy Prawo ochrony środowiska oraz rozporządzenia w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji (t.j. Dz.U. 2023 poz. 1706). Zmiany obejmują, m.in. określenie maksymalnej wartości niepewności pomiarowej dla pojedynczego wyniku pomiaru dla amoniaku i rtęci, oraz wprowadzenie dla substancji niewymienionych w załączniku do rozp. ogólnej zasady ustalania wartości niepewności pomiarowej dla pojedynczego wyniku pomiaru w uzgodnieniu z organem właściwym do wydania pozwolenia zintegrowanego, na poziomie nie wyższym niż 40 % wielkości dopuszczalnej emisji. Część zapisów nowego rozporządzenia jest tożsama z wymaganiami rozporządzenia w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów (Dz.U. 2020 poz. 1860), np. w zakresie czasu trwania zakłóceń, w trakcie których nie uwzględnia się w ocenie odnotowywanych wyników pomiarów.
    • 25
      marzec
      Na stronie Biura IPPC zapowiedziano inaugurację INCITE – Europejskiego Centrum Innowacji ds. Transformacji Przemysłowej i Emisji, do którego utworzenia zobowiązuje zmiana Dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych, tak zwana dyrektywa IED 2.0, która niebawem zostanie przyjęta. Zadaniem Centrum będzie zbieranie i ocena informacji o pojawiających się na świecie innowacyjnych technikach minimalizacji zanieczyszczeń, dekarbonizacji, efektywnego gospodarowania zasobami i gospodarki o obiegu zamkniętym – istotnych dla działań, które będą podejmowane w wyniku zmiany dyrektywy 2010/75/UE ws. emisji przemysłowych. Według Biura IPPC Centrum INCITE ma się stać centralnym punktem odniesienia Unii w zakresie identyfikacji i oceny efektywności środowiskowej najnowocześniejszych technologii przemysłowych oraz platformą współpracy przemysłu, dostawców technologii, państw członkowskich, instytucji finansowych, inwestorów, społeczeństwa i środowisk akademickich, wespół z Komisją Europejską. Inauguracja tego kluczowego elementu nowej dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych odbędzie się 21 czerwca 2024 r. Więcej informacji o wydarzeniu na stronie Biura IPPC: https://eippcb.jrc.ec.europa.eu/innovation-centre-for-industrial-transformation
    • 25
      marzec
      Zapraszamy na pierwszy w Polsce KONGRES CARBON CAPTURE, który w formule Conference&Expo będzie poświęcony zagadnieniu wychwytywania, składowania i ponownego wykorzystania CO2 – tak zwanym technologiom CCS (Carbon Capture and Storage) oraz CCU (Carbon Capture and Utilization). Wydarzenie odbędzie się 23 kwietnia 2024 r. na terenie Międzynarodowych Targów Poznańskich. Szczegółowe informacje na stronie Organizatora – Magazynu Biomasa
    NEWSLETTER:
    Jeśli chcesz otrzymywać powiadomienia o nowych artykułach zapisz się
     
    Zmiana zasad pozwoleń zintegrowanych / zmiana dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych IED
    Katalizatory do redukcji LZO - Katalizator Grupa PONER
    Operat FB

    Zmiana zasad Pozwoleń Zintegrowanych - Dyrektywa IED 2.0 - szkolenie 4 czerwca 2024

    Zobacz komunikaty JRC/ IPPC Bureau / US EPA / EEA / NIK / ETO / GDOŚ / GIOŚ / WIOŚ / IOŚ / MKiŚ:

    MKiŚ: Informacje o zmianach w Centralnym Rejestrze Operatorów – CRO (22.03.2024)

    EPA [HFC] reaches settlement with Resonac America for illegal import of super climate pollutant at Port of Los Angeles (21.03.2024)

    U.S. EPA: New Toxics Release Inventory Data Reported (21.03.2024)

    U.S. EPA: Toxic chemical releases have declined 21% in 10 years according to new Toxics Release Inventory data (21.03.2024)

    IPPC Bureau: Europejskie Centrum Innowacji ds. Transformacji Przemysłowej i Emisji INCITE – kluczowy element nowej dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych IED 2.0 (20.03.2024)

    KOBiZE: Konsultacje społeczne projektu rozporządzenia UE dotyczącego weryfikacji danych i akredytacji weryfikatorów w ramach EU ETS (20.03.2024)

    U.S. EPA [transport] Biden-Harris Administration finalizes strongest-ever pollution standards for cars that position U.S. companies and workers to lead the clean vehicle future, protect public health, address the climate crisis, save drivers money (20.03.2024)

    EPA [metan] celebrates 20 years of methane reduction accomplishments at the Global Methane Forum (19.03.2024)

    EEA: Average CO₂ emissions of pools of car manufacturers (18.03.2024)

    EEA: Average CO₂ emissions from new passenger cars and future targets (18.03.2024)

    EEA: Average CO₂ emissions from new vans and future targets (18.03.2024)

    EEA: Average CO₂ emissions and targets of pools of van manufacturers (18.03.2024)

    EEA: Assessing and addressing Europe’s climate risks (15.03.2024)

    EPA [bezwodny amoniak] Settles Chemical Accident Prevention Case in New Bedford (15.03.2024)

    EPA [tlenek etylenu] announces final rule to slash toxic emissions of ethylene oxide and reduce cancer risk (14.03.2024)

    EPA [program rozwoju czujników na bazie dwusiarczku molibdenu MoS2 do wykrywania PFAS w powietrzu] awards nearly $1.2M to student teams for innovative solutions to environmental and public health challenges (14.03.2024)

    EPA [przeładunek benzyn] finalizes commonsense standards to limit air toxic pollution at gasoline distribution facilities (14.03.2024)

    IOŚ-PIB: Zielona transformacja w praktyce –  demonstracja i upowszechnianie korzyści płynących z produkcji biogazu…” (13.03.2024)

    EPA [azbest] takes action against two Rhode Island companies for Clean Air Act Asbestos violations (13.03.2024)

    JRC: Climate-related financial risks are a major challenge (12.03.2024)

    IOŚ-PIB zrealizuje pierwszy w kraju regionalny plan adaptacji do zmian klimatu (11.03.2024)

    EEA: European Climate Risk Assessment (11.03.2024)

    WIOŚ w Krakowie: Pożar kontenera z piecem do wypalania baterii do samochodów elektrycznych (08.03.2024)

    IOŚ-PIB: Wizyta studyjna w Oslo w ramach projektu „Zielona transformacja w praktyce: demonstracja i upowszechnianie korzyści płynących z produkcji biogazu z bioodpadów” (08.03.2024)

    GIOS: Nowy moduł portalu Jakość Powietrza GIOŚ dedykowany tematyce chemizmu opadów atmosferycznych (06.03.2024)

    IPPC Bureau: The final draft of the revised BREF on Smitheries and Foundries (SF BREF) has been issued. The deadline to receive the IED Article 13 Forum comments is the 12 April 2024 (06.03.2024)

    GIOŚ zaprezentował stanowiska pomiarowe włączone do nowego systemu pomiarów i ocen depozycji atmosferycznej (06.03.2024)

    GIOŚ: Międzynarodowa współpraca dla środowiska. GIOŚ wzmacnia monitoring składu opadów atmosferycznych (05.03.2024)

    U.S. EPA [przemyt HFC] California man arrested for smuggling potent greenhouse gases into the United States (04.03.2024)

    EPA [ochrona przed skutkami awarii chemicznych] finalizes stronger safety standards to protect at-risk communities from chemical accidents (01.03.2024)

    Zobacz bieżące artykuły w Atmospheric Environment:

    Calibration method of particulate matter sensor based on density peaks clustering combined with stacking algorithm

    Modelling the effect of shape on atmospheric microplastic transport

    Designing additional CO2 in-situ surface observation networks over South Korea using bayesian inversion coupled with Lagrangian modelling

    Optical and physical characteristics of aerosols over Asia: AERONET, MERRA-2 and CAMS

    CO2 synergistic emission reduction and health benefits of PM2.5 reaching WHO-III level in Pearl River Delta

    Zobacz EUR-Lex:

    Poprawki przyjęte przez Parlament Europejski w dniu 13 września 2023 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy (22.03.2024)

    Sprostowanie do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/959 z dnia 10 maja 2023 r. zmieniającej dyrektywę 2003/87/WE ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz decyzję (UE) 2015/1814 w sprawie ustanowienia i funkcjonowania rezerwy stabilności rynkowej dla unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (22.03.3034)

    Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2024/861 z dnia 15 marca 2024 r. w sprawie uznania sprawozdania zawierającego informacje o typowym poziomie emisji gazów cieplarnianych pochodzących z uprawy rzepaku w Kanadzie na podstawie art. 31 ust. 3 i 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 (19.03.2024)

    Opinia Europejskiego Komitetu Regionów – Europejski Zielony Ład a zdrowie (18.03.2024)

    Opinia Europejskiego Komitetu Regionów – W kierunku zintegrowanego podejścia politycznego UE wspierającego innowacje ukierunkowane na konkretny obszar z myślą o transformacji ekologicznej i cyfrowej (18.03.2024)

    Opinia Europejskiego Komitetu Regionów – Ekologizacja transportu towarowego (18.03.2024)

    Zalecenie Komisji (UE) 2024/608 z dnia 18 grudnia 2023 r. w sprawie spójności środków przyjętych przez Polskę z unijnym celem neutralności klimatycznej i z zapewnianiem postępów w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu (07.03.2024)

    Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego „Kryzys klimatyczny i jego wpływ na słabsze grupy społeczne” (05.03.2024)

    Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego „Dyplomacja klimatyczna UE” (05.03.2024)

    Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego „Tworzenie unijnych ram polityki na rzecz sprawiedliwej transformacji – niezbędne środki” (05.03.2024)

    Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2024/766 z dnia 1 marca 2024 r. zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2019/1119 w odniesieniu do obliczania ograniczenia emisji CO2 oraz błędu statystycznego w przypadku niektórych hybrydowych elektrycznych samochodów osobowych niedoładowywanych zewnętrznie (05.03.2024)

    Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego „Wniosek dotyczący decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2013/34/UE w odniesieniu do terminów przyjęcia standardów sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju dla określonych branż i przedsiębiorstw z państw trzecich” (05.03.2024)

    Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego „Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony pracowników przed zagrożeniem dotyczącym narażenia na działanie czynników rakotwórczych, mutagenów lub substancji reprotoksycznych podczas pracy (szósta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy Rady 89/391/EWG)” (05.03.2024)

    Pomoc państwa – Szwecja – Pomoc państwa SA.56908 (2023/C) (ex 2020/N) – Przedłużenie i zmiana programu pomocy na rzecz biogazu przeznaczonego do wykorzystania jako paliwo silnikowe w Szwecji – Pomoc państwa SA.56125 (2023/C) (ex 2020/N) – Przedłużenie i zmiana programu pomocy SA.49893 (2018/N) – Zwolnienie podatkowe dla biogazu i biopropanu, których źródłem nie jest żywność i które wykorzystuje się do produkcji ciepła – Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii EuropejskiejTekst mający znaczenie dla EOG (05.03.2024)